Με κατάμεστο τον αύλιο χώρο του σχολείου, ένα ακόμη 'δικό μας' παιδί, ο Θοδωρής Κοτονιάς (και τα Μακρινά Ξαδέρφια), προερχόμενος από την Αμυγδαλιά, μάγεψε με τη μελωδική φωνή του, τον κόσμο που τον άκουσε χθες στο Λιδωρίκι, στην εκπληκτική βραδειά που διοργάνωσαν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λιδωρικίου και ο Σύνδεσμος Λιδωρικιωτών 'Η Γκιώνα'.
Το ΔΩΡΙΣ Radical βρέθηκε, κατόπιν πρόσκλησης στην εκδήλωση, μίλησε και φωτογραφήθηκε με τον καλλιτέχνη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε...
Δ.R. Θοδωρή πως είναι να τραγουδάς μπροστά από ένα κοινό που όχι μόνο αναγνωρίζει τη φωνή σου, αλλά σε θεωρεί ένα δικό του παιδί;
- Είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό να τραγουδά κάποιος μπροστά σε ένα τόσο οικείο κοινό. Είναι διαφορετικό να είσαι απλά ο καλλιτέχνης που θα γεμίσει μια οποιαδήποτε βραδειά και διαφορετικό να τραγουδάς μπροστά σε δικούς σου ανθρώπους, στους γονείς, στους συγγενείς, σε φίλους με τους οποίους για πολλά χρόνια μοιράστηκες πράγματα.
Δ.R. Άρα την χάρηκες αυτή τη συναυλία;
- Και με το παραπάνω. Από την αρχή το κλίμα ήταν ζεστό και εγκάρδιο, ο κόσμος είχε κέφι, τραγουδήσαμε, χορέψαμε πέρα από τα στεγανά μιας τυπικής βραδειάς. Αισθανθήκαμε όλοι μια παρέα και θα ήθελα να ευχαριστλησω τους πολιτιστικούς συλλόγους για την πρωτοβουλία τους αλλά και εσάς που αναδεικνύετε το γεγονός, έτσι ώστε να δυναμώσουν τέτοιες κινήσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα μας και να προάγεται και ο πολιτισμός και οι νέες φωνές.
Δ.R. Ο κόσμος σε γνώρισε από 'Τα κλειδιά'. Εμείς σε ξέραμε από πριν...Ποιά είναι τα σχέδιά σου μετά από αυτήν την επιτυχία;
- Πολύς κόσμος μας στήριξε από την περιοχή και προτού βγουν 'Τα κλειδιά' και μετά. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια επιτυχία που να αρέσει σε ευρύ κοινό. Σου ανοίγει άλλες πόρτες ως καλλιτέχνη και η αλήθεια είναι ότι και εμας μας βοήθησε πολύ. Από εκεί και έπειτα όταν είσαι όλος μουσική, δεν προκύπτουν τα σχέδια έτσι αβίαστα. Γενικώς γράφεις, δημιουργείς, εκφράζεσαι. Όταν μαζεύονται μερικά τραγούδια που να έχουν λόγο κοινής ύπαρξης, θα κυκλοφορήσουν και πάλι να τα κρίνει ο κόσμος...Εύχομαι και αυτά να τα τραγουδήσω και πάλι στο αγαπημένο κοινό της Φωκίδας μας...
Το ΔΩΡΙΣ Radical βρέθηκε, κατόπιν πρόσκλησης στην εκδήλωση, μίλησε και φωτογραφήθηκε με τον καλλιτέχνη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε...
Δ.R. Θοδωρή πως είναι να τραγουδάς μπροστά από ένα κοινό που όχι μόνο αναγνωρίζει τη φωνή σου, αλλά σε θεωρεί ένα δικό του παιδί;
- Είναι σίγουρα πολύ διαφορετικό να τραγουδά κάποιος μπροστά σε ένα τόσο οικείο κοινό. Είναι διαφορετικό να είσαι απλά ο καλλιτέχνης που θα γεμίσει μια οποιαδήποτε βραδειά και διαφορετικό να τραγουδάς μπροστά σε δικούς σου ανθρώπους, στους γονείς, στους συγγενείς, σε φίλους με τους οποίους για πολλά χρόνια μοιράστηκες πράγματα.
Δ.R. Άρα την χάρηκες αυτή τη συναυλία;
- Και με το παραπάνω. Από την αρχή το κλίμα ήταν ζεστό και εγκάρδιο, ο κόσμος είχε κέφι, τραγουδήσαμε, χορέψαμε πέρα από τα στεγανά μιας τυπικής βραδειάς. Αισθανθήκαμε όλοι μια παρέα και θα ήθελα να ευχαριστλησω τους πολιτιστικούς συλλόγους για την πρωτοβουλία τους αλλά και εσάς που αναδεικνύετε το γεγονός, έτσι ώστε να δυναμώσουν τέτοιες κινήσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα μας και να προάγεται και ο πολιτισμός και οι νέες φωνές.
Δ.R. Ο κόσμος σε γνώρισε από 'Τα κλειδιά'. Εμείς σε ξέραμε από πριν...Ποιά είναι τα σχέδιά σου μετά από αυτήν την επιτυχία;
- Πολύς κόσμος μας στήριξε από την περιοχή και προτού βγουν 'Τα κλειδιά' και μετά. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια επιτυχία που να αρέσει σε ευρύ κοινό. Σου ανοίγει άλλες πόρτες ως καλλιτέχνη και η αλήθεια είναι ότι και εμας μας βοήθησε πολύ. Από εκεί και έπειτα όταν είσαι όλος μουσική, δεν προκύπτουν τα σχέδια έτσι αβίαστα. Γενικώς γράφεις, δημιουργείς, εκφράζεσαι. Όταν μαζεύονται μερικά τραγούδια που να έχουν λόγο κοινής ύπαρξης, θα κυκλοφορήσουν και πάλι να τα κρίνει ο κόσμος...Εύχομαι και αυτά να τα τραγουδήσω και πάλι στο αγαπημένο κοινό της Φωκίδας μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου